27-12-18 – Doen, durven of de waarheid…

27-12-18  –   Doen, durven of de waarheid?

Koppelen… misschien wel het allermooiste (psychische) deel van mijn beleving van duivensport!

Je pakt een doffer.. je pakt een duivin… en hoppa je hebt een koppel en binnen no-time twee bevruchte eitjes!

Maar een ieder weet dat het iets anders ligt.. je loopt al weken te denken.. in gedachten ben je al aan het kruisen.. en gezien de resultaten van die doffer en de kweekwaarden van die duivin.. zou dat t perfecte koppel zijn?

Stamkaarten er eens bij.. duiven er nog eens bij.. en de twijfel slaat toe. Toch maar iets anders zetten?

En wat is een standaard? Compensatie koppelen? Kwaliteiten koppelen? In het koppie kijken kunnen we niet eens. We kunnen de allermooiste of volgens de “standaarden” de beste duif kweken… maar als er geen motivatie, intelligentie of werklust in zit..  Wat zegt schoonheid dan nog?

Maar toch gaan we ook hier in huize Bultman telkens weer die geweldige uitdaging aan, ook dit jaar, al was het anders als voorgaande jaren.

Voor het eerst was er een “derde” bij omdat wij van mening zijn dat een andere visie of blik  soms een ander licht op dingen kan laten schijnen. Dingen die we zelf niet zien, niet willen zien, niet kunnen zien of juist te veel bevooroordeeld zijn.

En ik kan u verzekeren.. er zijn koppelingen gezet die wij never nooit niet bij elkaar hadden gezet! En of het wat gaat worden.. de tijd zal het leren!

 

EN juist dáár begint weer die beleving!

Koppels gezet.. dromen… zal dit?

Vernieuwde energie…. er komt weer Spruitenspul aan!

Plannen… motivatie.. positiviteit!

Uitzicht op nieuwe ervaringen en uitdagingen!

Ik word er zo happy van!

 

Maar elke zonnige kant heeft een schaduwzijde en ook die ben ik me heel bewust. Met al die dromen over een perfecte koppeling is het  een feit dat er veel meer imperfecties zullen zijn. Ik zeg bewust  “zullen zijn” want ze gaan gewoon komen.. Alleen weet ik nog even niet wanneer in het jaar.. bij het uitkomen van de eitjes? Als gespeende Spruitjes? Van een (moeilijke) vlucht?

Maar het weerhoud me toch echt niet bij het proberen te realiseren van dromen!

 

Ik heb de duivensport in mijn hart genomen, de liefde voor mijn duiven ga ik aankomende jaar uitbreiden met een oude duiven afdeling… en heb er zo een zin in!

Voor mij totaal nieuw.. spelen met een 12-15 doffers.. terwijl ik diezelfde doffers als jong met een bezem van de spoetnik heb gejaagd omdat de hormonen mij enorm irriteerden en ik het opnam voor de duivinnen.

Een nieuw hok staat op de plaats.. als uitbreiding op mijn 5 meter jongen hok. En best grappig.. heb al best veel commentaar gehad dat ik 11.5 meter hok er bij heb georganiseerd… “Dan heb je 16.5 meter hok!! “   Ehh.. Ja dat klopt!

Ik had er inderdaad ook 11,5 meter tuin-set bij kunnen zetten, of een buitenkeuken. Of een zwembad. Of gewoon 4 beukenbomen..

“Ga je 300 jonge duiven inkorven?”

Really??? Is dat de vraag als ik mijn hobby ga uitbreiden met 12 tot 15 oude doffers en duivinnen die thuis blijven? De jongen ploeg die wordt gesplitst in nest en deur?  En ik toevallig de ruimte heb en een hok tegen kwam wat me paste?

 

Het is niet goed of het deugt niet.. Ik ben te tegendraads om te geloven dat alleen duivenmelkers zo denken maar je zou het bijna gaan aannemen als je alles volgt op social media. Een bepaalde groep mensen blijft maar aanschoppen tegen alles en iedereen wat ook maar enige positiviteit uitdraagt of anders denkend  of doende is.

 

Ik ben Es..  41 jaar en ook nog eens vrouw. Ik had niks met duiven, ben per ongeluk in aanraking gekomen met duiven en mijn hart raakte aan ze verknocht. Ik heb er geen ene bal verstand van, onder mijn gelakte nagels zit vaker stront dan nagelolie en droom liever over een vroege duif dan over een mooie man. Kan een ringnummer vaak niet eens onthouden en zie te vaak nog een doffer voor een duivin aan.

Voor de duivenwetenschap ben ik een wonder omdat er  een vrouw in de duivensport kwam, voor mij is het niks anders als dwarsigheid en narcistisch gedrag omdat ik wil genieten van mijn leven. En laat nou die duif en de sport daar bij horen!

 

Ik heb afgelopen najaar wellicht ook één der meest volgespuwde en niet gewaardeerde taak aangenomen die een duivenliefhebber zich kan voorstellen.. zitting nemen in het bestuur van de NPO.  Want één ding staat vast.. de stront niet alleen onder de nagels maar overal waar je het hebben wilt.

 

Ik wens u allen het beste voor 2019!

Gezondheid staat voorop maar ik hoop dat u net zoveel plezier en spelbeleving mag gaan beleven als dat ik ervaar!

Onze koppels hebben allen gelegd.. alles is bevrucht… en weer een nieuw jaar staat te beginnen!

Met Spruitjes en een select gezelschap “Old School Spruiten”.

Met UPS en DOWNS.

Ik ga genieten, ik ga falen en ik ga leren! Ik heb er zo zin in!!

 

Met stront overal over mijn lichaam..  en met een warme douche… want ik geloof namelijk wel in duivensport… ben namelijk één der vele bewijzen dat het wél kán!

 

Een geweldig, gelukkig, gezond, sportief 2019!!

Doe, durf en handel naar waarheid!

 

XX Esther