It’s not how good you are!!
Een ieder die mij op Facebook volgt heeft het gezien.. Een supervroege op de klep! U mag best weten, ik zat daar in mijn stoeltje levend te verbranden door de zon en zag door de kijkers van mijn zonnebril een duifje aankomen.. althans..dat dacht ik! Door middel van een app contact wisten we dat we rond 41-42 moesten draaien.. en ik zag dus een duif!
Wilco was nog in het hok bezig om het systeem te testen, je weet maar nooit en ik zat maar te kijken op hetgeen ik eraan zag komen. Keek op tel.. 39.. dat kan niet! Kijk, en ja lach maar.., heb vaker een houtduif voor een postduif aangezien dus ik kijk wel uit eer ik te vroeg juich Pas toen ik ditzelfde beestje van verre zag klepperen.. klap klepper klap… wist ik… dit is een duif!!!
Ik wist niet hoe hard ik naar Wilco moest schreeuwen, die weer vrij gemakkelijk het hok uitkwam met de gedachte… Es ziet weer een houtduif! Maar hij zag hetzelfde als mij…een trotse duif die klepperend liet weten dat het thuis was!
We zaten 1 en 2 in de club, in de regio 6e en hadden 6 van de 10 in de prijzen, echt helemaal super! Maar weet u? Had voor geen goud de blijdschap op het gezichtje van Wilco willen missen.. hij was zooooo blij! We hadden beiden goed door dat het wel eens een heel vroege duif kon zijn. En hij stond op het terras…net een klein mannetje voor de etalage van de snoepwinkel.. zo blij! En ik had dat voor geen goud willen missen! Wilco herstelt lichamelijk super, ook het praten is praktisch helemaal weer als voorheen. Is alleen zo vergeetachtig als een ui en heb een totaal andere man als 2 maanden geleden, is zooo druk met de duifjes en alle eer van gisteren gaat ook volledig naar hem! Kunt u zich dan voorstellen dat de traantjes mij bijna over de wangen liepen toen ik zo’n trotse en blije Wilco zag?? Zooo druk met de duifjes.. gun iedereen de overwinning, maar dit was gewoon een beloning voor hetgeen hij voor ogen had en ook verdient heeft!
Tuurlijk ben ik trots, tuurlijk ben ik blij.. maar zijn koppie.. ONBETAALBAAR!!!
Om over onbetaalbaar te spreken zeg! Weet u dat sommige mensen in de duivensport ook onbetaalbaar zijn? Ja… soms kun je ze missen als kiespijn, soms zetten ze net even da t ene puntje daar waardoor een ieder kan gaan nadenken! Om maar gelijk met de deur in huis te vallen… mijn grote vriend Johan schrijft geen bloggen meer! Ik was volledig geschokt! Hoe in vredesnaam kan dit?
Wat ik vermoedde was waarheid.. privé berichten met de meest grote onzin en verwens verhalen! Mensen… het moet toch niet gekker gaan worden
In mijn vorige blog schreef ik dat ik niet mijn mening vermeldde… met als achterliggende gedachte alleen maar dit… dit wat Johan aan den lijven ondervindt! Ik kreeg ook reacties hoor.. dat het best zwak was om mijn eigen mening niet vrij te geven, is het misschien ook wel! Maar ik besef me terdege dat mijn bedrijfje niet draait op mijn mening!
Johan kan ( kon??) heerlijk zijn mening ventileren, was ik wel eens jaloers op! Wilde ik ook best wel!!
Maar mensen…. Het is toch van de zotten dat iemand stopt met schrijven omdat hij of zij enorm nare berichten op het prive adres krijgt???
Zulke mensen moet je koesteren! Hoe hij of zij ook schrijft! Je hoeft het er niet mee eens te zijn maar iemand laat wel de verschillende zijden van de medaille zien!
Vorig week met mijn blog doelde ik op “ grootkorvers” en “ invliegers”.. maar als u dit nu zo leest… zijn we dan niet een stel kleine kinderen bij elkaar??
Gaan anderen privé verwensingen doen omdat we het ergens niet mee eens zijn!
Zal ik dan eens voor 1 keer mijn eigen mening geven?? Komtie!!!!
Mensen die op basis van een mening een ander op privaat niveau zo kunnen vernederen…hebben last van teveel vrije tijd en het verstandelijk vermogen van een amoebe! Niemand… maar dan ook niemand heeft het recht om een ander te doen krenken op basis van een mening! Niet mee eens zijn is 1 maar een ander daar op beoordelen …. In mijn ogen zijn dat gewoon een stel losers! BAM!!
Zal ik u dit vertellen.. hard maar waar..
Van de week kreeg ik een mailtje van de school van Ashley… Echt…dacht dak in de grond zou zakken… een leerling van haar school had een eind gemaakt aan haar leven.. 15 jaar!!! 15 jaar mensen!
Een verschrikkelijke mooi meisje om te zien….maar met al haar ervaringen van het leven tot dusver besluiten niet verder te willen… Als 36 jarige denk ik.. meisje meisje.. wat zonde toch… wat bracht jou zover dat je de moed en kracht kreeg omdat gene te zoeken waar jij je rust vond?
Ashley, helemaal onder de indruk van ditgeen gebeurd is.. zocht op internet en facebook… en naast een prachtige foto van haar, lachend en nog zo in de bloei van haar leven, een foto van een paardenbloem welke was uitgebloeid en haar zaden op de wind verspreidde.
Een paar klikjes verder de tekst..:
“It’s not how good you are.. It’s how good you want to be!”
Neem die uitspraak maar eens ter ore en denk er eens drie keer over na!
Iedereen wil gerespecteerd worden…maai elkaar niet af!
Tot volgende week!
X Es.
