Blog

Martelen en doorgaan!

Niets gaat vanzelf! Dat hebben mijn ouders mij al heel vroeg geleerd! Mijn vader die een baan én een boerderij had. Nu ik iets ouder ben, vraag ik me wel eens af hoe hij het allemaal maar voor elkaar kreeg.. Martelen en doorgaan.. dat is/was zijn levensmotto!  Weet u? Mijn vader was (is) altijd in de weer.. Was overdag in dienst bij Gemeente Elburg en ’s ochtends vroeg en ’s avonds laat boer.. Melken, kiemcellen, bollen (stieren), jongen (bevallen) en parsvoer ( kuilvoer). De goeie man was áltijd druk.. druk om zijn gezin te onderhouden. “In de botten” ( “in principe”) meer boer als werknemer, passie voor zijn dieren en zijn innerlijke gevoelens voor natuur en alles wat daar mee samen hangt. En wat een pech had hij zo vaak.. Een koe die dood ging, de trekker (tractor) die verzaakte, de handelaar die niet zijn vraagprijs wilde geven… Als kind zag ik groene briefjes van 1000 gulden op tafel liggen.. naast de borrel die er bij hoorde.. Als kind zag ik een dier verkocht worden, wat was ik verdrietig. Snapte er helemaal niks van… hoe kon hij dat nou doen??? En al die handelaren die op ons erf kwamen… wat heb ik ze gehaat!!! Ze kwamen altijd juist die lieve koe halen.. En dat geklap op de handen.. 1500..1350…1400… walgelijk!!! Mijn vader deed zich altijd dommer voor dan dat hij was, vroeg me altijd af waarom hij dat deed! Eigenlijk schaamde ik me er wel voor. Want mijn vader was de slimste op de hele wereld! En onder het eten zei mijn vader óf.. “ goed verkocht” óf het was “ haddum geen glok mun geem”

Als volwassene zie ik nu dat hij brood op tafel bracht. Met alle kennis van zaken, zelfs met al zijn imperfecties. We hebben het goed gehad als kind!  Domheid durven te laten zien is ook een kunst! Met al die tegenslagen vocht hij voor wat hij waard was… zijn gezin! Die koe was ons eten! Zijn baan bij de gemeente Elburg waren de rollerskates en de nieuwe broek voor mijn broers en mij. In de zomer steevast naar Hellendoorn en de Flevohof.. Als kind heb je het besef gewoon niet!

Toen ik 15 was, wist ik zeker!!! Ik zou het zo anders doen dan mijn ouders!

Wat is er van terecht gekomen??? Helemaal niets!..Echt helemaal niets!
En wat ben ik er blij om!

Afgelopen weekend vertrok ik naar de beurs in Kassel.. bij Dortmund stopte mijn auto ermee op de snelweg.

Kassel en ik lijken al niet zo heel bevriend samen ( resultaten uit het verleden…)  en dat werd vorige week weer bevestigd.  Daar stond ik dan.. zieltje alleen bij Dortmund… “ U moet een veilige plaats zoeken” vertelde de hulpdienst aan de telefoon… Ja..daag!! Ik kan geen kant uit! Wil niet geplet worden door mijn eigen auto” vertelde ik de dame aan de telefoon! “Makkelijk gezegd vanaf een bureau met koffie naast u!” Ik had geen koffie..maar  een betonnen wand links..én rechts en geen vluchtstrook! Met andere woorden.. kwam met haar geen steek verder, wenste haar een fijn weekend en ze kon  ook niks.. dus…op naar het volgende plan..  Ok.. Es.. Je hebt een auto vol duiven en staat stil.. wat ga je doen? Je MOET naar Kassel.. je klanten wachten op je morgen!

Ok.. ik ken een paar mensen die naar Kassel gaan.. bellen!

Plotseling Deutsche Polizei naast me..”Sind Sie von die Dreieck Unfall??”  huh?? Unfall?? Nein!! ich habe Panne!

“Bitte warten Sie.. wir kommen zuruck!”

Ik snapte dr geen drol meer van.. Unfall?? Ich habe nür panne! Daar stond ik dan.. op de afrit.. toeterende Duitse auto’s, middelvinger opstekend.. Ja scheisse… mittelfinger… zak in de Scheisse  en sleep me dan af pipo!…sta hier ook niet voor mijn plezier maar met panne en  echt niet om mooi te zijn piepersnijder! Sind Sie verruckt!!!

Een half uur later kwam de Polizei mij afslepen… nadat de mannelijke versie van diezelfde Polizei drie keer op mijn motorkap had gebeukt om die maar los te krijgen voor het sleepoog die daar nou net onder zit. U mag alles zeggen wat u wilt.. maar heb nu  twee keer de Deutsche Polizei heel hard nodig gehad.. en twee maal waren ze er! EN zij begrepen mij.. en ik hun! Echt.. droom nog steeds over de goeie man.. hij heeft enorm veel indruk op mij gemaakt.. puur omdat hij zijn best deed om verstaanbaar te zijn voor mij! Waardeerde ik echt! Ik… en mijn houtje touwtje Duits.

8 uur na vertrek bereikte ik mijn bestemming. Middels de auto van een goede vriend die de moeite nam mij onderweg op te pikken. ( Thanx nogmaals !!!) Ik stapte in en heb zeker 5 minuten geraaskalkt dat het toch onmogelijk is…wederom Kassel!!

En weet u? Heb geen moment stress gehad.. het komt allemaal wel goed! Kop dr bij houden en doen wat je moet doen! En een paar dagen later vroeg Wilco me .. hoe flik je dat nou Es..  hoe bleef je nou zo koel??? Ik weet het zelf ook niet.. heb gedaan wat ik moest doen.. had het niet anders kunnen doen.. ik denk dat ik deed wat mijn vader zou doen.. zoeken naar mogelijkheden, binnen de onmogelijkheden en afwachten wat die on- en -mogelijkheden voor jou willen betekenen!

En uiteindelijk heb ik een geweldig weekend gehad! Ik heb heel goede zaken gedaan maar vooral enorm gelachen! 5 jaar geleden sprak ik MAVO Duits.. nu spreek ik houtje touwtje Duits.. maar iedereen verstaat me. Het is niet perfect.. maar het is mijn Duits… en Duitsers snappen me. Dat twee Nederlandse mannen ( zal de namen niet noemen hier)  me dan altijd moeten plagen met mijn Duits neem ik dan maar op de koop toe…Ik weet zeker dat ik die twee mensen enorm veel plezier heb laten beleven met mijn houtje touwtje Duits. Tranen biggelende over de wangen en een restaurant helemaal stil krijgen.. dat is ook een kunst! Toch?

Het mooiste compliment wat ik vorig weekend gehad heb, was van een taxichauffeur… … “Sind Sie von Beieren??” Ok.. het zal vast plat Duits zijn geweest… maar die man schatte me Duits in! Al lag er iemand achter in de taxi dubbel van het lachen en werd het doorgeappt naar derden… voor mij was het een compliment!

Ik ben niet perfect, ik spreek niet perfect Duits, ik doe gewoon mijn best. Ik probeer van “niets” “iets” te maken, al dan niet met eenhoop getetter, een  schaterlach en veel plezier. Ik heb waarschijnlijk andere kwaliteiten dan perfect Duits te spreken. Maar mijn doel… mij begrijpen.. een ander begrijpen… bereik ik altijd! Ik doe mijn ding op mijn manier…Gewoon omdat IK gewoon IK ben! En JEZELF kunnen en durven zijn… dat is OOK een KWALITEIT!! En laat ik dat nou van mijn vader hebben! PERSOONLIJKHEID wint het altijd van KENNIS! En zo gek Duits spreek ik volgens mij niet eens….

De moraal van het verhaal.. Gewoon jezelf kunnen én durven zijn..   Puur zijn…zoals mijn pa deed en nog steeds doet… zoals hij het mij ook heeft meegegeven… in genen en in onderwijs…Dat is ook een gave! Ik ben trots op mijn pa!  Niet mooier voordoen dan je bent.. Misschien kom je daar ook een heel eind mee! Met alle IMPERFECTIES.. kun je ook heel PERFECT zijn!!! Hoe verdrietig het soms ook voelt, hoeveel tranen het ook geeft,  hoe laag je ook wordt ingeschat, hoe je ook vernederd wordt, waarschijnlijk zonder dat de ander het doorheeft… je kan van heel veel waarde zijn door alleen maar JEZELF te DURVEN zijn!

Wie het ziet, waardeert het.

Wie het ziet, maar niet heeft, zal jaloers zijn,

Wie zichzelf hoger- of overschat zal het nooit kunnen zien!

 

X Es.