Observeren, Evalueren, Selecteren

U heeft me weken gemist, excuses daarvoor.

Het is druk.. van alles en nog wat. Beurs Kassel gehad met een heel gesleep van duiven naar en van Duitsland. Het “ seizoen Scandinavië” is ook weer geopend en rijden we elke maand weer naar het verre Noorden. Ook United Kingdom is geweldig van de grond gekomen en wekelijks verhuizen er tientallen duiven van en naar de UK. En we reden al veel op België, maar de zuiderburen met zachte G lijken hun weg naar Duivendirect steeds meer te vinden.

En elke regio heeft zijn charmes, elk land heeft zijn bijzonderheden. Ben er ondertussen wel achter dat de Nederlanders toch wel de grootste gekken zijn van alle nationaliteiten die ik heb mogen leren kennen. Ik spreek nu niet over alle Nederlanders, maar een bepaald gedeelte… Ongeduldig, gehaast, soms tot egocentrisch a-socialisme toe. Het woord “ service” heeft in Nederland een heel andere betekenis gekregen dan het was. Alles moet maar onder het woord “ service” vallen. Elke ondernemer zal begrijpen wat ik bedoel.. Een “service-verlener” moet tot het onmogelijke.. het naadje… begrip en inlevingsvermogen van de andere kant is er niet.. Elk woord en elke zin die niet past in het straatje van de “service-ontvanger” wordt afgedaan als “slechte service”

Enkele weken geleden kreeg ik een opdracht. Duifjes uit het oosten des lands halen en leveren op een zuidelijk gelegen “neutrale plaats”. Dus geen woon- of werkadres. Wij haalden de duifjes maar een paar uur voor levering werd door de ontvanger de levering gecanceld. Moest op een andere dag. Prima.. gaan we verzorgen. Alleen wij zijn geen Post NL die dagelijk op elke adres in Nederland duifjes kan leveren.. dus gebonden aan bepaalde dagen in bepaalde regio’s.
Een nieuwe dag afgesproken… weer een plaats.. tussen 9 en 10.. maar bij aflevering geen ontvanger te bekennen. Telefoon werd niet opgenomen na veelvoudig bellen en nergens werd op gereageerd. Heb de chauffeur tot 10 uur laten wachten op de betreffende plaats.. maar er werd niet gebeld naar ons en er kwam al helemaal niemand opdagen. En ik zal u vertellen.. de duiven zitten nog steeds hier!
Heb enkele dagen geleden een mail gestuurd voor een nieuwe afspraak, maar er wordt niet op gereageerd… en weet nu al… een paar uur voordat alles gaat plaats vinden wordt het weer gecanceld… heb ik wederom een hoop werk verzet voor iets wat weer verplaatst moet worden.
Ja.. en nu hoor ik u denken.. laat die gast toch het heen en weer krijgen.. Ja.. dat heb ik zelf ook al paar keer gedacht… Maar weet u? Met het eerste de beste weerwoordje verlenen wij hierin “ slechte service”. Service… het toverwoord! Een machtswoord..

Iedere ondernemer is blij met een klant, maar soms is het gewoon een feit.. ben je misschien iemand liever kwijt dan rijk.
Iemand die je zoveel energie kost, die je zoveel service probeert te bieden maar waarbij het nooit goed zal zijn en ook nooit goed zal gaan worden en je tot wanhoop drijft. Die je tot tranen kan krijgen en je tot tieren kan aanzetten. Die mijn dag kan verpesten en mij ’s nachts tot in mijn dromen reikt dat ik rechtopzittend in mijn bed wakker word met het natte zweet op mijn rug.

Al weken loop ik op mijn tandvlees.

U weet, Wilco heeft in maart een licht hersen infarct gehad. Voor de buitenwereld is hij helemaal hersteld en wie aan hem vraagt hoe het gaat.. het gaat altijd goed. Hij stottert ook niet meer en heeft zijn werk weer aardig opgepakt.
Niemand ziet dat hij een heel andere Wilco is geworden. Vlak, niet emotie tonend en al helemaal niet meer te peilen. Blij, boos, verdriet, opgewekt, gelukkig.. ik merk het niet meer aan hem.. moet het vragen. Vraag je dat telkens? Je wilt het zo graag aan iemand kunnen merken hoe hij zich voelt! Ok.. als iemand boos op je is misschien niet, maar merken dat iemand blij is als je thuis komt, geniet van samen op de bank, van je houdt, dat het eten lekker is, je waardeert zoals je bent, en nog steeds verkikkerd op je is. Je respecteert en trots op je is, je het gevoel geeft dat het ok is…. als dat “voelen” allemaal weg valt……is dat best wel heel raar.

Eerst probeer je met het verstand alles te handelen, maar na enige tijd gaat je gevoel het toch overnemen. Werd zelf onzeker, mijn emoties leken sterker te worden. Werd sneller en bozer als normaal, kon me druk maken om dingen die me voorheen het ene oor in gingen en het andere uit.

Alles in de extremiteiten.

Wilco gaat binnenkort twee dagdelen naar een revalidatiecentrum, om die laatste dingen aan te pakken, te genezen of mee weten om te gaan. Weet zeker dat het hem lukt!
Hoe ga ik het aanpakken? Want het is mij allemaal ook niet in de koude klere gaan zitten…
Ik kwam daar voor mezelf al een paar weken geleden achter. Wat is er aan de hand met mij. Ben ik overwerkt??? Nee.. dat zeker niet. Heb het perfect voor elkaar en heb alles in de hand voor mijn gevoel.

Ik vroeg mezelf af, kan je in plaats van “ overwerkt” ook “ overpriveet” geraken? En als dat kan.. wat moet je dan? Als je overwerkt bent, neem je een tijdje vrij van je werk en moet je een privé een tijdje leuke dingen doen. Overpriveet… moet je dan meer gaan werken en leuke zakelijke dingen gaan doen?
Je gaat naar jezelf kijken, je omgeving, je bedrijf. Je ontdekt wat je prikkelt, in positieve zin, in negatieve zin.

Je komt er achter dat zwartkijkers en sensatiezoekers je tot aan het bot irriteren. En je vraagt je af waarom er mensen zijn die over je lullen zonder het jezelf te vragen. Je vraagt je af waarom mensen elkaar bewust willen beledigen. Je het bloed onder je nagels proberen te halen en je energie uit je lijf willen zuigen. Verbaas me er nog dagelijks over hoeveel ongelikte en onopgevoede beren er rondlopen, die menen dat alles maar mag en kan. Zonder uitleg… zonder overleg.. zonder respect.. Mensen die weten hoe ik ben.. vooroordelen te over hebben.. en me kwetsen tot diep in mijn ziel.. Het kan zo zeer doen!
Je komt er achter dat in je omgeving lieve mensen zijn, die het allerbeste met je voor hebben.
Die elkaar soms een tijdje niet zien, maar wanneer je elkaar weer treft, het net zo was als de laatste keer dat je elkaar zag. Die je mee op sleeptouw nemen, die je midden in de nacht kan bellen en je altijd blijven respecteren zoals je bent, je niet veroordelen, je nemen zoals je bent.

“ Hoi Esther, zou je voor mij een duif willen ophalen? “

“Tuurlijk!, geef me de gegevens maar!”

“ Esther… als je komt leveren.. kan het even duren voor mijn vrouw bij de deur is, ze is niet zo goed ter been. Je kan haar ook niet goed verstaan”

“ Komt goed! We wachten gewoon even”

Bij het afleveren van de duif, bel ik aan. Het duurt inderdaad even eer de vrouw des huizes aan de deur komt.
Ik wacht geduldig en als de deur open gaat tref ik een vrouw die sleept met één lichaamshelft, die precies weet wat ik zeg, precies weet wat ik kom doen en precies weet wat zij moet doen.
Door haar afasie ( taalstoornis ten gevolge van een (CVA)hersenletsel) komen er zinsdelen uit haar mond die niet slaan op mijn bezoek, volledig onbegrijpelijk maar toch begrijp ik precies wat ze bedoelt!
Zij lacht, ik lach, samen lachen we, begrijpen we elkaar zonder het uit te kunnen spreken en stap na afleveren van de duif de auto weer in. In het heetst van mijn eigen strijd… rolt er een traan over mijn wangen en ik weet ineens wat me te doen staat!

Geraakt door de zwakheid van de mens, het gat in de defensie van ons leven… gezondheid…

Besef me weer hoeveel geluk wij gehad hebben, dat ik nog kan vragen.. nog kan zeggen.. nog kan voelen… nog kan begrijpen..
Besef me wat belangrijk is.. maar misschien nog meer wat niet!

Ik moet niks, ik mag alles!

Ik zet mijn verstand op nul, maar ik voel alles!

Ik respecteer en ik waardeer.

Ik observeer, leer en evalueer.

Ik proef en ik creëer.

Ik trek conclusies en ik selecteer.

XXX