Witte Monster…
Witte Monster…
Wat heb ik toch met witte duiven? Enorm veel! Waarom? Ik weet het zelf, maar u mag het ook weten.
Het is 2009. Wilco zit vlot in de duiven en ik vind het allemaal wel prima. Heb er nog geen bemoeienis in en de interesse is nog ver te zoeken, want heb 70 kippen hier om het huis heen lopen. Dubbelgezoomde grote Barnevelders. Daar ben ik druk mee, verkoop kuikens die uitkomen in mijn broedmachine en broedeieren gaan voor 50 cent per stuk heel de wereld over.
Dagelijks werk ik aan mijn “commercie” door mijn marktplaatsadvertenties bij te houden. Tot mijn oog ineens valt op een advertentie met witte duiven.
Goh.. zou ook best leuk zijn!
Een dag later sjees ik naar Soest en koop 6 jonge witte duiven. De man moest ze weg doen wegens verhuizing. Herinner me nog dattie zei.. “ik speel dagfond, maar t houd hier op’
Ik wist niet eens wat dagfond was…
6 jonkies mee naar huis en zoals Wilco het zegt leer ik ze op. Kleine afstandjes, wat grotere. Na een paar maanden verhuur ik ze als bruidsduiven. Niet alles komt terug, er wordt wat opgevreten door de rover maar er blijft wat over.
Ik verdien mijn centjes met kippen, bruidsduiven en heb een “rustpunt” waar fietsers voor een kleine vergoeding koffie, thee en lekkernij kunnen nuttigen.
Tot ik in 2011 een nieuwe uitdaging heb gevonden in Duivendirect, in 2013 ik ook besmet ben met het virus wat duivensport heet. En heb dan nog steeds twee witte duiven: ’ T Olde Koppel”
Ik kweek eruit, heb vertrouwen erin en ben altijd genegen het voor mijn Witte Tornado’s op te nemen. “ Witte Geesten”, “Spoken”, “trouwduiven” “sierduiven” , lachende mensen en bespottende opmerkingen.. Ben er onderhand wel aan gewend.
Blijf het voor mijn kanjers opnemen, zelfs nog meer als voor de rest van onze duiven..
En weet duvelsgoed waarom…
Ik ga een hele spong terug in de tijd.. toen Esther een Esthertje van 13 jaar was..
Een kop vol korte krullen die altijd verkeerd vielen, een brilletje, mager en slungelig. 5 dagen per week, op weg naar de MAVO, passeerde ik op mijn Gazelle fietsje 3 jongens waar ik niet om heen kon zonder om te fietsen.
En 5 dagen per week hoorde ik elke morgen van 1 meter afstand “ Heeeeyyy Lelijkerd”.
Ook tijdens de pauzes op het plein of bij het passeren op de gang kreeg ik steevast de “lelijkerd” om de oren gesmeten.
Weet u? Dat heeft me zo onzeker gemaakt! Heb jaren lang naar beneden gekeken..diep gebogen hoofd… waar ik ook was, liep of fietste. Ik was de lelijkerd en wilde het niet meer horen.. hoorde het al zo vaak.. dat kon alleen maar door me niet te laten zien, mijn gezicht te verbergen.
Snap soms nog niet van mezelf dat ik het toeliet, toehoorde, niet omfietste. Snap eigenlijk nog niet helemaal waarom ze dat dagelijks moesten laten horen.. had het al zo vaak gehoord, wist wel dat ik lelijk was, dat ik anders was dan de rest, ondanks dat ik gewoon een mens was.. een soortgenoot.
Ik ben geworden wie ik ben, mede door die 3 jongens. Heb een enorme bewijzingsdrang ontwikkeld. IK ben wie IK ben, IK heb MIJN kwaliteiten! IK neem het altijd op voor DIEGEEN die wordt uitgejouwd of waar de gek wordt mee aangestoken. En wie uitjouwt.. krijgt een beste repe aan van mij. Kan er gewoon niet tegen dat een paar stoere mensen juist de zwakkere willen tenederhalen als een ree in de klauwen van de leeuw. Wie geeft hen dat recht????
Terug naar de Witten… Van vorig jaar heb ik bij de jongen een prachtige witte doffer overgehouden welke ik dit jaar op de vitesse heb gezet. Een doffer uit “t Olde Koppel”. Elke week met de vlucht zag ik hem letterlijk voorbij vliegen… naar de kerktoren anderhalve kilometer verderop en weer terug. As ik hem zag gaf ik weer een paar banders af, weer minutenlang verspeeld. Maar alsie weer netjes op de klep viel, na zeker 4 minuten te hebben vervlogen was ik blij. Hij is er weer… wat een raar dink!
Hij vliegt niet hard.. maar kleppert rustig door. Laat zich niet gek maken en doet wat hij moet doen… gewoon lekker thuis komen!
Met trainen was het geen raar verschijnsel dat hij 20 minuten langer baantjes bleef trekken terwijl alle andere doffers al in het hok zaten. Alsof hij zich wilde bewijzen.
Ik was er al vrij snel over uit, dat beestje heeft meer in zich.. hij wil zich wil bewijzen!
Meters maken? Meer afstand? Gien????
Gien.. kan hij dat aan? Een witte?? Een rustige vlieger die lekker doorkleppert en zich kop niet laat gek maken? Ik was er van overtuigd!
En weer werd ik uitgelachen! “De Witte op Gien? Nou gun het je hoor.. maar betwijfel het!”
Gien naderde.. en zelfs ik werd onzeker, ondanks dat ik van overtuigt was dat hij het kon. Hij stond er top voor, zo zacht.. zo veel karakter.. zoveel charisma.
Second opinion.. naar onze duivenarts. Vorige week maandag heb ik hem na laten kijken. uitstrijkje, mestonderzoek … alles. Conclusie… helemaal klaar voor de start!
Ondanks dat je weet dat hij het kan, geheel gezond is.. hou je toch die spanning.. gaat het wel goedkomen?
Donderdag… ik korf mijn Witte Tornado in…ik kan niet meer terug.
Bij thuis komst zijn de meiden de voorfinales van het songfestival aan het kijken. De witte in mijn hoofd.. en ik zie en hoor Noorwegen.
Echt… de tranen biggelen over mijn wangen… speel de hele film af van ruim 25 jaar geleden , hoor weer die misselijke stem roepen “ Heeeyy Lelijkerd!!” ik denk aan mijn (lelijke?) witte duif. Heb ik het wel goed gedaan? Ik wil toch niet iets over de rug van mijn Witte gaan bewijzen???
Het is zaterdag… ik ontwaak en kijk gelijk uit mijn slaapkamerraam…weet eigenlijk al genoeg… uitgesteld. En later blijkt ook… uitgesteld. Mennn… 3 nachten mand.. Mijn humeur is niet van de lucht, de gehele dag. Ondanks dat de lossingscommissie het helemaal bij het recht end heeft… ik denk alleen maar aan m’n Witte…
Hoe zoudie er bij zitten… eet hij wel? Drinkt hij wel? Zou hij zich afvragen wat ik hem aangedaan heb?
Maar weet ook dat we goed gevoerd hebben.. extra energie.. en als Wilco niet keek voerde ik hem stiekem nog een paar extra pinda’s.. voor het geval dat…
Witte monster…
Het witte monster knalt om 17.43.18 over de klep. Onze tweede duif van de drie na de eerste om 17.06.40.
Het Witte Monster haalt een snelheid van 1090 per minuut over een afstand van 570. 773 KM met een Noord-West wind terwijl we geheel westelijk tegen het Veluwemeer liggen.
Vliegt binnen de club een 24e prijs van 115 duiven.
Binnen de kring speelt hij de 160e van 892 duiven. Weet u wel hoeveel blauwen, krassen, valen,, en rooien hij achter zich laat??
In de afdeling laat hij 6500 potentiele kampioenen achter zich….Uit bewezen lijnen en van de winter hoog gegradeerd!
Ik kan u niet laten merken of voelen hoe blij ik was met onze tweede duif…. het Witte Monster!! Gewoon een witte duif.. gewoon een duif.. als vele anderen.. maar toch niet serieus genomen omdat hij wit is….afwijkt van de rest…..teneer gehaald, uitgelachen en niet op waarde geschat.
Voor mij van zoveel waarde….
U mag zelf de moraal van dit verhaal invullen…..
XX Es
