Wat je geeft..Krijg je terug.. Toch?

Vrijdagavond 7 maart 2014.. wat vliegt de tijd toch enorm hard! Ik zit hier met mijn oordopjes in de oren achter mijn lappie en tik weer een verhaaltje in elkaar. Heerlijk glaasje wijn er naast en een beetje moe maar enorm voldaan! Sluit net mijn werk af om het plaats te laten maken voor het weekend. De rest kan maandag weer..

Vorige week heeft u mijn blog wederom gemist, maar mijn motto is “ beter geen schrijfsel dan een halfgebakken in mekaar geflanst ding”.

Vorig weekend stond Duivendirect, zoals u weet, op de beurs te Houten. Een heel weekend lang vanaf vrijdagochtend tot zondag diep in de middag stond alles in het teken van de beurs. Dit jaar beetje in een ander jasje, zo stond mijn tuutje niet meer in de hal maar was de plaats opgevuld met een heuse “ echte” beurswand. Niet omdat ik zo graag een wand wilde, maar domweg omdat ik de auto’s niet meer missen kan tijdens de dagen voor de beurs. Daarnaast vergt het een dag tijd om een auto helemaal tippietoppie voor de dag te laten komen op een beurs, wassen, poetsen, zuigen, sterretjes in de ruit laten repareren, interieurs helemaal stof- en vuilvrij maken.. nee, dit jaar zag ik dat allemaal niet meer zo zitten en heb ik een wand laten maken. Heeft u hem gezien? Ik vind hem best wel stoer! Geeft ergens toch wel een kick.. mijn logo op zo’n groot scherm!

Wat nog meer anders was en voor mij van zoveel meerwaarde, dat mijn gezinnetje geheel compleet was in Houten. Al vroeg genoeg had ik een zogenaamde familyroom geboekt bij Van der Valk, waar we met ons vieren konden vertoeven.

Voor de meiden een hele belevenis, zij hadden per slot van rekening nog nooit in een hotel geslapen. Na aankomst werden de liften dan ook uitbundig getest van boven naar beneden, zoals het een echte bultman junior betaamd.

Onze oudste spruit heeft geweldig goed geholpen met “ de bediening” aan de stand. Echt om trots op te zijn. De kleine had ik op voorhand al niet ingezet voor zulke activiteiten en als u haar kent weet u ook dat dat beter is van niet..

Een deugnietje eerste klas, maar ook super goed gedragen. Ok, zo’n saaie duivenbeurs.. dan ben je halverwege de middag als 11 jarig spruitje het een beetje zat aan het worden.. en wat ga je dan doen?? Juist.. kattenkwaad uithalen!

Nadat papa’s portemonnee geplunderd was zag ik niet veel later een flitsende bestuurbare auto voorbij schieten welke werden verkocht op de beurs. Tja.. dat kon er maar eentje zijn.. Kayleigh!

Eerst nog leuk spelend..

Een uurtje later ben ik in gesprek met een bezoeker aan onze stand als ik in mijn ooghoeken een heer op leeftijd zie aankomen lopen. Hij blijft staan bij mijn overbuurman die diverse duivenprodukten verkoopt aan zijn stand.

Nog steeds druk in gesprek zijnde zie ik plotseling een met groen en blauwe verlichtte bestuurbare auto langskomen.. niet al te hard. En ik voel hem al aankomen.. en ja hoor.. er wordt drie keer “ gebotst” tegen de schoenen van de man die nog steeds aan het snuffelen is tussen de produkten en vliegensvlug racet de bestuurbare auto weer achteruit naar een veilige schuilplaats. De man weet niet hoe hij het heeft.. hij kijkt naar beneden, om hem heen maar ziet niks. Hij wist toch zeker dat hij wat voelde.

Ondertussen kan ik het lachen niet meer inhouden en ik proest het uit. Niet echt galant van mij, en pedagogisch ook niet geheel correct, maar wel erg lachwekkend!

En ergens voel ik me gelukkig , Ashley die rondloopt hier, Kayleigh die weer haar karakter toont en Wilco. Compleet!

“ Die twee blondjes die hier op de beurs rondlopen, zijn die van jou?” “ Ja, dat zijn mijn dochters!” “ Dat kun je wel zien ja!” Zoooo heee… trots dat ik was!!!

Een heel weekend lang hebben we genoten. Privé en werk perfect gecombineerd. Ok, het was druk, maar zo gezellig! En wat had onze Pieter Koss het weer voor elkaar. Ik durf te zeggen dat dit, zolang als ik beursjes draai, toch wel de beste beurs was. Super georganiseerd en erg gezellig. Genoeg ruimte in de wandelpaden en voor een ieder wat wils!

Zondag avond was ik dan ook gevloerd.. toch iets te weinig slaap.. drukke dagen .. en dan gaat het lampje vanzelf wel uit. Nu moet ik zeggen dat je beter 5 dagen lang hard aan het werk kunt zijn als de hele dag praten, teuten, beppen. En dan ook nog in meerdere talen.. Heb Duits gesproken, Engels, een woordje Argentijns gewaagd, maar kwam niet verder als “Colombine”, wat voorzover mijn talengat reikt zoiets als duif betekend.

Zaterdag avond met een hele grote tafel met diverse nationaliteiten genoten van een heerlijk etentje en naderhand nog even nageborreld. Tjonge jonge.. wat gezellig en leerzaam. Ik schreef het al eerder, maar het voelt aan als één grote familie! En of er “handel” uit gaat voortvloeien.. tja.. dat is altijd maar afwachten. Ik verkoop geen produkt op de beurs, dus weet nooit of mijn betaalde factuur wel gedekt wordt door eventueel uit de beurs opgelopen handel. Maarja.. als ik er niet sta, kan ik ook niet meten wat ik misloop! En je neusje laten zien kan volgens mij nooit geen kwaad!

Maandag was weer de dag van de werkelijkheid! Met ogen als theezakjes weer an de ploeter! En hoe verder we in de week kwamen, hoe drukker het werd.

Sinds afgelopen week kunt u op onze site weer “ De Maandwinnaar” vinden! In samenwerking met Beyers Voeders mogen wij elke maand een zak Premium Mix verloten onder onze klanten. Hoe het in zijn werk gaat kunt u op onze site lezen bij “ Maandwinnaar”. De eerste zak is reeds uitgereikt, de tweede volgt aankomende week! Een mooie actie van Beyers en Duivendirect!

Tja, en als ik dan terug kijk op afgelopen week denk ik.. Es.. allemaal weer mooi verlopen. Tuurlijk gaat het ook wel eens anders dan je zelf voor ogen hebt en krijg je wel eens een volle bak stront over je heen gekieperd. Maar ben niet perfect, zal ik ook nooit worden gelukkig! En soms krijg je de meest onmogelijke opdrachten, dat ik soms ook even niet meer weet hoe ik dat moet gaan bewerkstelligen. En dan denk ik maar.. Es… met rust vind je de beste oplossingen! En ik denk dat me dat afgelopen week verrekte goed gelukt is! Een beetje wederzijds menselijk gevoel.. is het enige ingrediënt voor de meest optimale oplossing!

En dan zit je op vrijdag namiddag en avond nog te werken.. Ik bel een meneer op, ergens uit het midden van het land, krijg zijn antwoordapparaat eraan.. Ik begin met inspreken:

“ Dag meneer (..), u spreekt met Esther Bultman van Duivendirect, wij hebben vandaag.. EN OPEENS wordt de telefoon met duvel en geweld opgenomen! “ Dag Es” “ Ik ben er wel hoor!”

Ik heb zo op de vrijdag middag een kort maar geweldig gesprek met deze man. Ja, hij had me gezien op de beurs, maar ik was met iemand anders in gesprek dus was hij maar doorgelopen. Ik ken de man alleen van de telefoon, nooit lijfelijk ontmoet .

Hij pakt zijn pen en noteert alles wat ik hem doorgeef op zijn weekkalender, alles met een lach en een leuke opmerking. En ergens maakt hij me blij, weet niet waarom. Of het nu zijn opgeruimdheid is, zijn grapjes, zijn stem.

Maar juist hij zet me aan het denken… Waarom leg ik bij hem de telefoon neer met een lach? En waarom leg ik mijn telefoon wel eens neer met een tik op mijn bureau omdat ik de pech had dat iemand flink gehumeurd was? Soms moeten mensen eens te rade gaan bij wat ze allemaal zeggen.. en of ze misschien tegen een hunebed aan het schoppen zijn of een menselijk lichaam met gevoel. Soms moet je gewoon niet alles willen zeggen..soms zijn de gedachten alleen al erg genoeg…

Wat je geeft krijg je terug.. zeggen ze toch?

Denk niet dat dat altijd waarheid is, want ik kan een nog zo’n chagrijn aan de telefoon of mail krijgen, ik probeer vriendelijk te blijven en hoop dan maar dat hetgeen ik dan geef..ook terug krijg.

Tot volgende week!